Мен 1996 жылы ҚазҰУХ және ӘТ-ді бітірдім.
Мектепке дейін мен ҚазМУ шығыстану факультетінің деканатында хатшы, «Қазақстан «автосервисі» ЖК референт-аудармашысы, №70 ОМ және «ITEC»тіл мектебінде ағылшын тілі мұғалімі болып жұмыс істедім.
Мен не істегеніме шынымен мақтан тұтамын. Бұл, ең алдымен, менің тату және сүйіспеншілікке толы отбасым, мен өзім қалаған нәрсемен айналысамын және менің қолымнан келеді, өзіме қойылған мақсаттарға жетемін.
Мен мектеп оқушысы кезімде мектеп сізге қажетті білім алып, адамдармен қарым – қатынас жасауды үйренетін орын деп ойладым.
Жалпы, бала кезімде мен тігінші немесе сәнгер-дизайнер болуды армандадым. Мен тігуді ұнататынмын және қуыршақтарыма әртүрлі модельдер ойлап табатынмын, кейде тіпті достарыма да тігетін едім. Содан кейін жасөспірім кезінде мен сот сарапшысы болуды армандадым. Маған Шерлок Холмс туралы кітаптар өте ұнады.
Қазір мектепті күрделі әлем деп ойлаймын. Бұл бала үйлесімді түрде өзін-өзі дамытатын және өзін-өзі көрсететін орта. Ол көптеген қызықты адамдармен, достармен кездесетін, өзін және қоршаған әлемді танитын, өзінің дағдылары мен таланттарын дамытуға, қиындықтарды жеңуге және мақсатқа жетуге үйренуге мүмкіндік алады.
Мен маған мұғалім болған адамдарға ризамын. Мұндай адамдар мені барлық жерде қоршаған: аулада, мектепте, университетте және жұмыста. Олар маған достықты бағалауды, қиындықтардан қорықпауды, мақсатыма жетуді және өз ісімді жақсы көруді үйретті.
Мен сондай-ақ оқушыларымнан жеделдікті, әлемді білуге деген ұмтылысты, көтерілудің жеңілдігін, қателіктер жіберуге батылдықты үйренемін.
Таңертең тұрып, мектепке жиналу үшін мен өзіме: «жаңаны үйренуге тұр!»- деймін.
Жұмыстан кейін мен әдетте отбасыма біраз уақыт бөлемін, сабаққа дайындаламын, бос минуттарда өзімді дамытамын немесе денсаулық үшін гимнастикамен айналысамын.
Болашақтың идеалды мектебі-бұл бәріне қызықты, ыңғайлы және пайдалы болатын мектеп: балалар да, ересектер де.