Мен Павлодар педагогикалық институтын бітірдім.
Мектепті бітірген соң бірден мектепке жұмысқа орналастым.
Мен не істегенімді мақтан тұтамын? Мен ересектер сияқты менімен араласып, армандары туралы айтып, жетістіктері мен армандарын бөлісетін кішкентай балаларды оқытып, тәрбиелеп жатқанымды мақтан тұтамын.
Мектеп оқушысы кезімде қызықты оқиғалар өтетін, достармен, мұғалімдермен араласатын жер – мектеп деп ойлайтынмын. Мен мектепке қуана бардым. Мектеп туралы естеліктер көп.
Жалпы, бала кезімнен мұғалім болуды армандайтынмын. Мектепте өзін-өзі басқаратын күндері мен сыныптастарыма, әсіресе математикадан сабақ бергенді ұнататынмын. Клавдия Николаевна (менің сынып жетекшім) маған айтқандай: мен өте жақсы болдым.
Енді сол мектеп менің екінші үйім деп ойлаймын. Уақытымыздың көп бөлігін мектепте өткіземіз. Табысқа қуанамыз, қиындықтарды бастан кешіреміз. Осының бәрінен кейін өмір бар. Барлығы мектепте оқытылады.
Өмірдің кейбір салаларында білім алу ғана емес, сонымен қатар кіші және үлкен адамдармен қарым-қатынас және өзара әрекеттесу дағдыларын меңгеру.
Ұстаз болған жандарға алғысым шексіз. Олар мені өзімді, қоғамдағы орнымды және өмір жолымды табуға итермеледі. Тәжірибе жинадым, бұл болашақта маған өте пайдалы болды. Оқу барлық уақытта болады. Өмір бойы. Шәкірттерім де маған көп нәрсені үйретеді.
Мен де оқушыларымнан өмірден ләззат алуды, позитивті ойлауды, біздер, үлкендер кейде көрмеген нәрселерді байқауды үйренемін.
Таңертең тұрып, сабаққа дайындалу үшін мен өзіме айтамын: «Осыны істеуді ұмытпа». Шынымды айтсам, мектеп менің өмірімде көп орын алады деп ойлап қалдым.
Түнде мен ата-аналар жиналысын түсімде көремін. Мен оянып, оқушыма немесе оның ата-анасына не айта алатынымды ойлаймын. Кейде жаңа сабақтың тақырыбын қалай жақсырақ түсіндіре аламын деп ойлаймын.
Жұмыстан кейін мен әдетте жұмысты жалғастырамын.
Болашақтың идеал мектебі – ең алдымен баланың мүддесін қанағаттандыратын мектеп. Көбірек жаттығу керек. Өйткені практикалық тәжірибе арқылы біз білім мен дағдыға ие боламыз.